17.10.2007 r. o godzinie 8.20 przywitaliśmy gości z Izraela. Izraelska młodzież, wraz z 6 opiekunami, spotkała się w auli szkoły z uczniami naszej szkoły. Przy każdym krześle czekały na naszych gości teczki z materiałami promocyjnymi, planem miasta, notesem i długopisem. Gości przywitał dyrektor szkoły, przewodniczący Szkolnego Samorządu Uczniowskiego i p.J.Grochulska.

W dalszej kolejności odbył się pokaz slajdów prezentujący nasza szkołę i region. A po wręczeniu upominków nauczycielom izraelskim, przywitała nas pani dyrektor izraelskiej szkoły. Przemówienie tłumaczono na 3 języki. Na końcu podzieliliśmy młodzież izraelską na 4 grupy. Odtąd każdą z nich opiekowały się grupy młodzieży polskiej. Od godziny 9.15-10.00 zespoły izraelsko-polskie pod opieką liderów (w specjalnych niebieskich strojach) integrowały się w 4 salach klasowych. Wcześniej ustalono, że zajęcia dla młodzieży przygotują nauczyciele izraelscy i polscy. W grupie I i II uczniowie uczyli się tańców i piosenek charakterystycznych dla obu krajów. Grupy III i IV integrowały się poprzez gry "Europejskie bingo", "Ja i Ty = My". Aktywność i otwartość gości przeszła nasze oczekiwania. Wszyscy, niemal od pierwszych chwil, byli towarzyscy i wzajemnie zainteresowani.

Od godziny 10-10.30 młodzież, mimo iż program tego nie przewidywał, zwiedzała szkołę, a nauczyciele spotkali się w gabinecie dyrektora szkoły na słodkim śniadaniu. Spotkanie, niezwykle miłe, w głównej mierze dotyczyło formy podtrzymania wzajemnych kontaktów.

Od godziny 11-13 wspólnie zwiedzaliśmy położony 15 km od Ostrowca Park Jurajski i safarii. Następnie zaprosiliśmy gości na specjalnie zamówione w piekarni drożdżówki przypominające szabasowe chałki i wyruszyliśmy do Markowej. Tam pod pomnikiem ku czci rodziny Ulmów złożyliśmy kwiaty, zapaliliśmy znicze, a nasi uczniowie opowiedzieli historię bohaterów, których odznaczono Medalem Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata. Młodzież izraelska przygotowała krótki program muzyczny i również złożyła kwiaty. Po zakończeniu ceremonii długo sobie dziękowaliśmy, przyrzekając dalszy kontakt, a nawet rewizytę. Z żalem pożegnaliśmy się. Goście pojechali do Krakowa, a my do Ostrowca.